2
Źródło https://pl.wikipedia.org/wiki/Centrala_telefoniczna

Łącznica telefoniczna jest urządzeniem technicznym realizującym procesy komutacyjne. Jej zadaniem jest zestawienie łączy telefonicznych w celu realizacji połączeń.
Klasyfikacja łącznic telefonicznych

Łącznica bezpośrednia – sterowanie procesami łączeniowymi w centrali odbywa się bezpośrednio od aparatu abonenta (bez pośrednictwa innych urządzeń),
Łącznica pośrednia – zawiera układy rejestrowe, które magazynują informacje łączeniowe.

Wyposażenie łącznic

Do wyposażenia łącznic należą:

Sieć dróg połączeniowych – jest to wyposażenie komutacyjne centrali służące do tworzenia połączeń między łączami przyłączonymi do łącznicy. Składa się ona z:
szukacza liniowego drugiego stopnia: służy on do odszukania łączy inicjującego połączenia (kod SL),
stopni wybierania grupowego (kody WG od 1 do 4),
stopnia wybierania liniowego (kod WL),
Urządzenia sterujące – związane są w pewien sposób z urządzeniami komutacyjnymi łącznicy, odbierają sygnały sterujące i uruchamiają elementy sieci drogi połączeniowej,
Wyposażenie liniowe – jest to indywidualne wyposażenie każdego łącza przyłączonego do łącznicy,
Łącza abonenckie – są łączami dwukierunkowymi,
Łącza międzycentralowe – są łączami zarówno dwukierunkowymi, jak i jednokierunkowymi.

Centrala ręczna
Przekaźnik telefoniczny
Wybieraki obrotowe
Zasady działania łącznic
Ręczne

Ręczne działanie łącznic opiera się na podłączaniu przez człowieka odpowiednich wtyczek (dzwoniących) do odpowiednich gniazd (odbierających), jak np. w łącznicy polowej PK-10.
Automatyczne–elektromagnetyczne

W łącznicach automatycznych-elektromagnetycznych elementami komutacyjnymi są przekaźniki, wybieraki krzyżowe lub wybieraki biegowe. Takie łącznice prezentują na przykład centrale Strowger 32AB, Pentaconta, K-65, K-66, i inne. W takim typie łącznicy głównym wyposażeniem są:

Przekaźnik telefoniczny obojętny – przekaźnik elektromagnetyczny służący do otwierania i zamykania obwodów elektrycznych, podstawowe wyposażenie konstrukcyjne elektromechanicznych central systemów 32AB. Przepływający prąd w cewce wytwarza strumień magnetyczny, który przyciąga jarzmo do rdzenia. W wyniku tego następuje ruch kotwicy, który uruchamia zestaw sprężyn stykowych. Przekaźnik posiada trzy układy:
układ odbiorczy – przeznaczony do odbioru zasilania prądu stałego lub przemiennego małej częstotliwości i składający się ze zwojnicy nawiniętej na stalowym rdzeniu;
układ pośredniczący – zmienia energię elektryczną układu odbiorczego na energię strumienia magnetycznego, który pojawia się w obwodzie magnetycznym złożonym z rdzenia, kotwicy i jarzma;
układ wykonawczy, który uruchamia pod działaniem kotwicy zestawy sprężyn stykowych.
Wybierak – elektromagnetyczny element komutacyjny służący do dokonywania połączeń w taki sposób, że jedno z łączy przychodzących jest na pewien czas połączone z łączem wychodzącym lub jedno łącze przychodzące jest połączone z jednym z łączy wychodzących.

Automatyczne–elektroniczne

Pole komutacyjne jest polem analogowym opartym o matryce przekaźników kontaktronowych, a sterowanie polem odbywa się za pomocą układów scalonych małej skali integracji (LSI – Little Scale Integration, np. UCY….:UCA….) sterowane lokalnym komputerem nadzorczym. W łącznicach automatycznych-elektronicznych elementami komutacyjnymi są elementy elektroniczne, na przykład w centralach E-10, E-10B.
Automatyczne–cyfrowe
S12, Siemens EWSD czy Lucent (dawniej AT&T) 5ESS. W Polsce centrala Lucent (dawniej AT&T) 5ESS jest systemem telefonicznym obsługującym ruch międzymiastowy dla węzła warszawskiego CMA oraz centralą międzynarodową, lokalną i tranzytową MMA.

Źródło https://pl.wikipedia.org/wiki/Centrala_telefoniczna